Podstawowe
dogmaty wiary ewangelicznej wynikające z kanonu biblijnego, wg. Dobrej Nowiny
Pana Jezusa:
I. Biblia – Pismo Święte (zamknięty biblijny kanon 66 Ksiąg: ST - 39 Ksiąg / NT - 27 Pism) jest Słowem Bożym pochodzącym od samego Stwórcy, spisanym przez wybranych przez Niego ludzi pod natchnieniem Ducha Świętego. Objawia ono pełną wolę Boga Wszechmogącego i stanowi jedyny nieomylny autorytet w kwestiach zbawienia człowieka i jego życia w wierze tu na ziemi / II List do Tymoteusza 3,15-17; List do Kolosan 3,16.
( ! ) W Nowym Testamencie są tylko cztery Ewangelie (synoptyczne, czyli zgodne z nauką biblijną wynikająca ze Starego i Nowego Testamentu). Bez apokryfów dołączonych przez Katolików do Starego Testamentu, które są niezgodne teologicznie z pozostałymi Księgami ST i Pismami (Listami) w NT.
A oto księgi apokryficzne nie pasujące teologicznie ani do kanonu hebrajskiego, ani do kanonu protestanckiego (ewangelicznego): „Księga Tobiasza”, „Księga Judyty”, „I Księga Machabejska”, „II Księga Machabejska”, „Księga Mądrości”, „Księga Mądrości Syracha”, „Księga Barucha”.
II. Bóg Biblii - Bóg Izraela jest Bogiem w Trzech Osobach (równych sobie) istniejących od zawsze, czyli wiecznie: Ojciec, Syn, Duch Święty - tajemnicę tę odkrywa w pełni Nowy Testament / Nowe Przymierze. Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba jest prawdziwym Ojcem Wiekuistym wszystkich ludzi / Adonai(j) [po hebr.: Pan] oraz JHWH – Jahwe – „Jestem który Jestem” (Wieczny) – Elohim* – El Shaddai**. Bóg Wszechmogący, o którym mówi Biblia (tyle, ile On sam objawił natchnionym ludziom, by to wszystko spisali), to Stwórca i Władca - Nieba i ziemi. Nie ma innego boga poza Nim, i nigdy nie było. On wybrał sobie naród Izraelski („Dom Jakuba”) i Jego obietnice są wciąż aktualne i niezmienne wobec Hebrajczyków. Jednak w swej niepojętej miłości Bóg Izraela daje swą łaskę zbawienia (ratunku i pojednania ze Sobą) zarówno Żydom, jak i nie-Żydom (poganom z urodzenia), ale tylko i wyłącznie w osobie i dziele Pana Jezusa Chrystusa.
Cześć i uwielbienie Bogu Ojcu należy oddawać tylko i wyłącznie poprzez uwielbienie Jezusa Chrystusa i w sposób duchowy (Ew. Jan. 4,24; I List Piotra 2,5):
1) poprzez modlitwę własnymi słowami lub wzorowaną na Biblii, np. modlitwa wg. wzoru Pana Jezusa - „Ojcze nasz” / Ew. Mat. 6,9-13 lub tzw. „arcykapłańska modlitwa” Chrystusa / Ew. Jan. 17,1-26;
2) poprzez czytanie i wykonywanie woli Bożej zawartej w Piśmie Świętym (obecnie nakazy z NT), czyli nawrócony i upamiętany umysł (serce) - szczere wobec Boga i Jemu posłuszne / List Jakuba 1,22-27;
3) poprzez czytanie i śpiewanie np. Psalmów oraz pieśni duchowych inspirowanych Biblią / List do Efezjan 5,17-21.
Cześć i uwielbienie Bogu Ojcu należy oddawać tylko i wyłącznie poprzez uwielbienie Jezusa Chrystusa i w sposób duchowy (Ew. Jan. 4,24; I List Piotra 2,5):
1) poprzez modlitwę własnymi słowami lub wzorowaną na Biblii, np. modlitwa wg. wzoru Pana Jezusa - „Ojcze nasz” / Ew. Mat. 6,9-13 lub tzw. „arcykapłańska modlitwa” Chrystusa / Ew. Jan. 17,1-26;
2) poprzez czytanie i wykonywanie woli Bożej zawartej w Piśmie Świętym (obecnie nakazy z NT), czyli nawrócony i upamiętany umysł (serce) - szczere wobec Boga i Jemu posłuszne / List Jakuba 1,22-27;
3) poprzez czytanie i śpiewanie np. Psalmów oraz pieśni duchowych inspirowanych Biblią / List do Efezjan 5,17-21.
*Elohim: Bóg Stwórca Wszechmocny i Potężny (I Ks. Mojżeszowa 17,7 i Ks. Jeremiasza 31,33) – liczba mnoga formy Eloah w języku hebrajskim podkreśla biblijną doktrynę / naukę o Bogu w Trzech Osobach. Począwszy od pierwszych zdań w Biblii, ponadnaturalna moc Boża jest dowodem na to, że Bóg (Elohim) swoim słowem stworzył świat (I Księga Mojżeszowa 1,1).
**El Shaddai: El Szadaj / El Szaddaj (hebr.: El - Bóg; Sadai - Wszechmogący, Najwyższy, Wzniosły) – przydomek Boga w Biblii hebrajskiej, najczęściej tłumaczony jako: Bóg Wszechmogący. Według źródła kapłańskiego w Pięcioksięgu było to pierwsze imię, pod jakim Bóg dał się poznać Abrahamowi (Rdz.17,1).
**El Shaddai: El Szadaj / El Szaddaj (hebr.: El - Bóg; Sadai - Wszechmogący, Najwyższy, Wzniosły) – przydomek Boga w Biblii hebrajskiej, najczęściej tłumaczony jako: Bóg Wszechmogący. Według źródła kapłańskiego w Pięcioksięgu było to pierwsze imię, pod jakim Bóg dał się poznać Abrahamowi (Rdz.17,1).
III. Jezus Chrystus jest Synem Bożym / Bogiem Wszechmogącym - Panem i Królem. Jako Zbawiciel i JEDYNY Pośrednik między ludźmi a Bogiem Ojcem przyszedł na świat w postaci ludzkiej (Bóg Wcielony) z ciała niewiasty Żydówki (dziewicy) - Miriam / Marii, i stał się Synem Człowieczym - Pomazańcem Bożym (z hebr.: Mesjasz; z gr.: Chrystus) i Barankiem Bożym, czyli ofiarą jedyną i doskonałą za grzechy tych, którzy do Niego należą od założenia świata. Chrystus jest również Głową Kościoła Bożego na ziemi – ekklesi.
Inne tytuły Pana Jezusa świadczące o Jego wyjątkowości - BOSKOŚCI, np.: Mistrz; Nauczyciel (Rabbi); „Syn Dawidowy” (Ew. Jan.7,42); „Lew z pokolenia Judy”; „Ja Jestem” (Jahwe / JHWH ); „Słowo Boże”; „Światłość świata”; „Amen”; Emanuel („Bóg z nami”); „Pan” (Adonai); Król Izraela; „Pan panów, Król królów”; „Alfa i Omega” („Początek i Koniec”); „Krzew Winny”; „Kamień Węgielny”; „Skała Zbawienia”; „Kamień Żywy (Żyjący)”; „Jutrzenka Zbawienia”; „Chleb Żywota”; „Woda Życia” – „Woda Żywa”; Arcykapłan; „Kapłan Nowego Przymierza”; „Dobry Pasterz”; Sędzia.
Inne tytuły Pana Jezusa świadczące o Jego wyjątkowości - BOSKOŚCI, np.: Mistrz; Nauczyciel (Rabbi); „Syn Dawidowy” (Ew. Jan.7,42); „Lew z pokolenia Judy”; „Ja Jestem” (Jahwe / JHWH ); „Słowo Boże”; „Światłość świata”; „Amen”; Emanuel („Bóg z nami”); „Pan” (Adonai); Król Izraela; „Pan panów, Król królów”; „Alfa i Omega” („Początek i Koniec”); „Krzew Winny”; „Kamień Węgielny”; „Skała Zbawienia”; „Kamień Żywy (Żyjący)”; „Jutrzenka Zbawienia”; „Chleb Żywota”; „Woda Życia” – „Woda Żywa”; Arcykapłan; „Kapłan Nowego Przymierza”; „Dobry Pasterz”; Sędzia.
Ofiara Chrystusa na krzyżu: Jahwe posłał Jahwe do tego dzieła zbawienia !
► Jezus (po gr. fonet.: iēsous), a po hebrajsku fonetycznie: Jeszua - co oznacza: „JHWH jest zbawieniem”.
Ew. wg. Jana 1,1-18 (Chrystus = Słowo Boże)
Ew. wg. Jana 1,1-18 (Chrystus = Słowo Boże)
Ew. wg. Jana 8,12 („Ja Jestem Światłością świata”/ wymowa fonetyczna z języka greckiego: egō eimi to fōs tou kosmou)
Ew. wg. Jana 10, 28-30 („Ja i Ojciec jedno jesteśmy”)
I List do Koryntian 3,11 (Chrystus = fundament wiary / a tylko Bóg może być fundamentem wiary w Niego)
II List do Koryntian 4,4 („… światło ewangelii o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga” za tłumaczeniem „Biblii Warszawskiej” BW / zgodność z tekstem greckim - wymowa fonetyczna: christou hos estin eikōn tou theou)
List do Hebrajczyków 1,8 (Boskość Pana Jezusa - Bóg Ojciec mówi do Syna / Chrystusa, tak oto: „Lecz do Syna mówi: Twój tron, o Boże, na wieki wieków …” - fragment Słowa Bożego w tłumaczeniu: „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” UBG)
Ew. wg. Jana 10, 28-30 („Ja i Ojciec jedno jesteśmy”)
I List do Koryntian 3,11 (Chrystus = fundament wiary / a tylko Bóg może być fundamentem wiary w Niego)
II List do Koryntian 4,4 („… światło ewangelii o chwale Chrystusa, który jest obrazem Boga” za tłumaczeniem „Biblii Warszawskiej” BW / zgodność z tekstem greckim - wymowa fonetyczna: christou hos estin eikōn tou theou)
List do Hebrajczyków 1,8 (Boskość Pana Jezusa - Bóg Ojciec mówi do Syna / Chrystusa, tak oto: „Lecz do Syna mówi: Twój tron, o Boże, na wieki wieków …” - fragment Słowa Bożego w tłumaczeniu: „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” UBG)
IV. Duch Święty jest Osobą Boską (NIE mocą bezosobową czy energią) i od chwili zmartwychwstania Chrystusa - Duch Boży jest dany każdemu nawróconemu człowiekowi z woli Boga. Duch Święty / Duch Prawdy / Duch Chrystusa uzdalnia wierzącego człowieka do zrozumienia Prawdy Ewangelii oraz daje moc do uświęcania się w nowym uduchowionym życiu. Duch Święty jest pieczęcią (rękojmią) w zbawieniu, czyli dziecko Boże jest już własnością Boga, nie świata. Duch Święty przekonuje do Chrystusa i jest Pocieszycielem w wierze dla chrześcijanina. Duch Święty nigdy nie działa wbrew Słowu Bożemu / Ewangelii Chrystusa, wbrew Jego nakazom. Duch Boży działa jak chce i kiedy chce - rozdając swe dary duchowe wedle woli Bożej w ekklesi (w zgromadzeniu wywołanych), indywidualnie wśród wiernych naśladowców Chrystusa.
Ew. wg. Jana 14,16-26 / Duch Święty - Pocieszyciel (ma osobowość, to nie „moc” sama w sobie).
Ew. wg. Jana 14,16-26 / Duch Święty - Pocieszyciel (ma osobowość, to nie „moc” sama w sobie).
Dzieje Ap. 2,1-13 / „Pięćdziesiątnica” (hebrajskie „Święto Tygodni” – Szawuot) - wylanie, udzielenie Ducha Świętego (Jego darów) na ludzi nawróconych do Chrystusa, czyli na duchowy kościół (ekklesię).
List do Rzymian 8,1-30 / Prawo (Zakon) Ducha w Chrystusie - nauczanie ap. Pawła.
List do Galacjan 5,16-26 / pożądliwości ciała a Duch Boży i owoce Ducha Świętego.
List do Efezjan 1,13-23 / pieczęć Ducha Świętego dla prawdziwie nawróconych w Chrystusie do Ojca, czyli święci (lud Boży).
I List do Koryntian 2,4-14 / Duch Święty i moc Boża („Duch bowiem bada wszystko …” 2,10 / moc czy energia bezosobowa nie może „badać” w sensie poznania czegoś, tylko istota - byt myślący, mający rozum, inteligencję może to robić).
II List do Koryntian 1,21-22 i List do Efezjan 4,30 / pieczęć („zadatek”) Ducha Świętego do serc zbawionych ludzi.
V. Zbawcze dzieło Jezusa Chrystusa - Boga jest fundamentalnym i przełomowym wydarzeniem w dziejach świata. Zastępcza śmierć Chrystusa na krzyżu jest ofiarą (zapłatą / karą) za grzechy tych, którzy należą i będą jeszcze należeć do Boga. Ojciec Niebieski przyjął jedyną, niepowtarzalną i doskonałą ofiarę swego Syna przebaczając wszystkie grzechy tym, którzy w Chrystusie stają się ludem Bożym według Nowego Przymierza. Po ukrzyżowaniu - trzeciego dnia Chrystus zmartwychwstał w ciele i wstąpił do Nieba*, zasiadając po prawicy Ojca. Chrystus wykonał wolę Ojca przychodząc na świat jako Baranek Boży w ciele (ofiara za grzechy); drugim razem powróci na ziemię w chwale, jako Władca i Król Wszechmogący oraz Sędzia.
Na krzyżu pokonał On władzę grzechu i szatana dając ludziom zbawienie (ratunek) od potępienia wiecznego i piekła. Obecnie lud Boży oczekuje powtórnego przyjścia Pana Jezusa jako swego Wybawiciela, dzięki któremu zapanuje Królestwo Boże. Natomiast dla nienawróconych ludzi odrzucających Jego Ewangelię stanie się On - Sędzią. To jest odwieczny PLAN Boży.
Jezus Chrystus - Bóg i bezgrzeszny człowiek w jednej osobie, który zapłacił swoją świętą krwią i złożył swe święte ciało na ołtarzu Golgoty - zaspokoił wymóg Ojca o ukaraniu grzechów ludzkości. Jednocześnie Jego Syn wypełnił w sposób idealny wszystkie wymogi Prawa Mojżeszowego (Starego Przymierza / Starego Testamentu) ustanawiając Nowy Zakon - Zakon Ducha Świętego / Zakon Chrystusa. W tym celu musiała być przelana krew, więc powtórzmy: Jahwe posłał Jahwe na tę ofiarę (ofiara z bezgrzesznego ciała ludzkiego i krwi). Chrystus został ukarany za nas !
ZBAWIENIE z ŁASKI → to Boży ratunek od straszliwego sądu i kary, które należą się wszystkim ludziom za ich grzechy; Bóg Ojciec poprzez niezasłużony niczym dar dla grzesznych ludzi (łaska: przychylność, litość, darowanie win, przebaczenie występków, „wierna miłość”) - obdarza ich wiarą w Swego Syna. Na tych, którzy przyjęli szczerze Chrystusa do swego serca (uwierzyli w Niego, w Jego dzieło zbawienia i Ewangelię / nowe narodzenie z Ducha Świętego) - Bóg Ojciec patrzy już inaczej. Przez zasługi i zbawcze dzieło Swego Syna, widzi tych nawróconych ludzi jakby „bezgrzesznych”, którzy mają teraz SPRAWIEDLIWOŚĆ CHRYSTUSA** (nie swoją własną!). Są USPRAWIEDLIWIENI*** (obmyci duchowo) krwią Baranka. Oczywiście nie oznacza, to że nawróceni mogą sobie świadomie i z premedytacją teraz grzeszyć do woli, jak im się spodoba! Bóg Ojciec wybacza im wszystkie grzechy przeszłe i przyszłe, ale oczekuje jednocześnie upamiętania i porzucania grzechów na bieżąco (umartwiania swych słabości) w łasce - opiece i prowadzeniu Ducha Bożego.
► „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, które Bóg wcześniej przygotował, abyśmy w nich postępowali.” List do Efezjan 2,8-10 (w tłumaczeniu: „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” / UBG)
► »… chariti (łaską) sesōsmenoi (którzy są zbawieni / którzy są uratowani) dia (przez) tēs (–) pisteōs (wiarę) …« List do Efezjan 2,8 w fonetycznym zapisie z języka greckiego
► „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem Niebios; W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli świeci i nienaganni przed obliczem Jego; w miłości Przeznaczył nas dla Siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli Swojej, Ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym. W Nim mamy odkupienie przez krew Jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski Jego,” List do Efezjan 1,3-7 (w tłumaczeniu: „Biblii Warszawskiej” / BW)
( ! ) Uwierzenie w Chrystusa i Jego Ewangelię wiąże się nie tylko z intelektualną akceptacją tych faktów, ale również z posłuszeństwem Dobrej Nowinie w Nowym Testamencie (Słowu Bożemu) na co dzień w swym nowym duchowym życiu dla Boga. Ewangelia obliguje nas do naśladowania Mistrza - Jezusa Chrystusa. Ukrzyżowanie Pana Jezusa:
1) Ew. Mateusza 27,27-56
2) Ew. Marka 15,21-38
3) Ew. Łukasza 23,26-46
4) Ew. Jana 19,16-30
*Ew. Marka 16,19; Dzieje Apostolskie 1,1-11; Apokalipsa wg. Jana 5,1-6,2
**List do Rzymian 3,21-22; List do Filipian 3,9
***List do Rzymian 3,24-26 i 5,6-11; List do Galacjan 3,24
VI. Lud Boży [z greckiego: ekklesia / zgromadzenie wywołanych] – od momentu WNIEBOWSTĄPIENIA Chrystusa (Mar.16,19) i wylania Ducha Świętego na Jego prawdziwych naśladowców (Dz. Ap. 2,1-11) rozpoczęła się era kościoła (eon łaski Bożej). Nienawrócony Izrael, który ukrzyżował swojego Mesjasza i pozostający nadal pod Prawem Mojżeszowym (jako Naród Wybrany) - został czasowo odłączony (Rzym.11,1-36) od Bożej łaski, aby poganie oraz poszczególni Żydzi mogli wejść do Królestwa Bożego - porzucając swoje dotychczasowe wierzenia i przyjmując Jezusa Chrystusa do swojego serca przez Ducha Świętego, stając się zarazem jednością w Chrystusie. Czyli kościołem Bożym (tym duchowym), ekkelsią - ludem Bożym (świętymi* w Chrystusie) na całym świecie. Jednak kościół Boży nie zastąpił Izraela ! Naród żydowski posiada NADAL obietnice dane Abrahamowi przez Boga Izraela, ALE TYLKO I WYŁĄCZNIE W OSOBIE I ZBAWCZYM DZIELE JEZUSA CHRYSTUSA - BOGA I ZBAWICIELA (od nastania okresu chrześcijaństwa w Nowym Testamencie). Nie ma innej drogi dla dzisiejszych Żydów / II List do Koryntian 3,13-16. Słowo Boże wyjaśnia nam to dobitnie, np.:
● „2 11. Przeto pamiętajcie o tym, że wy, niegdyś poganie w ciele, nazywani nieobrzezanymi przez tych, których nazywają obrzezanymi na skutek obrzezki, dokonanej ręką na ciele, 12. Byliście w tym czasie bez Chrystusa, dalecy od społeczności izraelskiej i obcy przymierzom, zawierającym obietnice, nie mający nadziei i bez Boga na świecie. 13. Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową. 14. Albowiem On jest pokojem naszym, On sprawił, że z dwojga jedność powstała, i zburzył w ciele swoim stojącą pośrodku przegrodę z muru nieprzyjaźni, 15. On zniósł zakon przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój, stworzyć w Sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka 16. I pojednać obydwóch z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, zniweczywszy na nim nieprzyjaźń; 17. I przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko. 18. Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. 19. Tak wiec już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych* i domownikami Boga, 20. Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, 21. Na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, 22. Na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu.” List do Efezjan 2,11-22 (w tłumaczeniu: „Biblii Warszawskiej” / BW).
*( ! ) Kościół Katolicki zmieniając nowotestamentowe pojęcie: „święci”, zafałszował naukę Ewangelii Chrystusa - wprowadzając kult „nadczłowieka” i zmarłych tzw. „patronów”, do których nakazuje się modlić. Oto jedne z wielu przykładów w NT: „Paweł, z woli Boga apostoł Jezusa Chrystusa, i Tymoteusz, brat, do kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai” II List do Koryntian 1,1 (w tłumaczeniu: „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” / UBG).
● „3 24 Tak więc prawo było naszym pedagogiem do Chrystusa, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni. 25 Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem. 26 Wszyscy bowiem jesteście synami Bożymi przez wiarę w Chrystusa Jezusa. 27 Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa. 28 Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie. 29 A jeśli należycie do Chrystusa, to jesteście potomstwem Abrahama, a zgodnie z obietnicą – dziedzicami.” List do Galacjan 3,24-29 (w tłumaczeniu: „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” / UBG).
● „23 1 Biada pasterzom, którzy gubią i rozpraszają trzodę Mego pastwiska! – mówi PAN. 2 Dlatego tak mówi PAN, Bóg Izraela, do pasterzy, którzy pasą mój lud: Wy rozpraszacie moje owce i rozganiacie je, a nie nawiedzaliście ich. Oto nawiedzę was za zło waszych uczynków, mówi PAN. 3 I zgromadzę resztkę moich owiec ze wszystkich krajów, do których je rozpędziłem, i sprowadzę je do ich owczarni; będą płodne i rozmnożą się. 4 Ustanowię nad nimi pasterzy, którzy będą je paść, aby już się nie lękały i nie trwożyły, i aby żadna z nich nie zginęła, mówi PAN. 5 Oto nadchodzą dni, mówi PAN, w których wzbudzę Dawidowi sprawiedliwą Latorośl i będzie panować Król, i będzie Mu się szczęściło; będzie wykonywał sąd i sprawiedliwość na ziemi. 6 Za Jego dni Juda będzie zbawiona, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. A to jest Jego imię, którym będą Go nazywać: PAN NASZĄ SPRAWIEDLIWOŚCIĄ.” Księga Jeremiasza 23,1-6 (w tłumaczeniu: „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” / UBG).
Funkcjonowanie ludu Bożego na ziemi (zboru / społeczności / kościoła / ekklesi / dzieci Bożych / „Oblubienicy Baranka”) – regulują nauki Nowego Testamentu, a NIE ludzka tradycja kulturowa (ludowa / pogańska) czy zapożyczenia różnych kultów i sakramentów z innych religii - to bluźnierstwa obrażające Boga Izraela ! Do społeczności dzieci Bożych (zboru) powinni należeć ludzie nowonarodzeni z Ducha Świętego, którzy przed zgromadzeniem złożyli świadectwo nawrócenia, wyznali Chrystusa i przystąpili do chrztu wodnego. To oni mogą w zborze publicznie się modlić, przyjmować wspólnie Pamiątkę Wieczerzy Pańskiej (chleb i wino) oraz usługiwać Słowem Bożym – służba ta jest przypisana tylko mężczyznom ! W ekklesi nie ma miejsca na światowe wzory obrażające Boga i rodzące grzech, np.: feminizm, nieobyczajność w mowie i w ubiorze, homoseksualizm, pedofilia, rozwiązłość seksualna (rozwody i powtórne małżeństwa nawróconych zborowników), aborcja, eutanazja oraz pycha (wyniosłość), kumoterstwo, nepotyzm, materializm czy ekumenizm i kompromis („bratanie się” z innymi religiami).
W oczekiwaniu na moment POCHWYCENIA* nawróconych - zbawionych (ekklesi) oraz DRUGIE PRZYJŚCIE Chrystusa** na ziemię (tym razem z pochwyconym wcześniej ludem Bożym / świętymi) – Kościół Boży ma dwa główne zadania do wypełniania na ziemi:
1) wielbienie Boga poprzez Jego Słowo (Biblię) wraz z modlitwami i pieśniami uwielbiającymi oraz Pamiątką Wieczerzy Pańskiej;
2) głoszenie Prawdy i woli Bożej zawartej w Ewangelii Chrystusa zgodnie z kanonem Nowego Testamentu.
*Ew. Mateusza 24,40-41; I list do Tesaloniczan 4,14-18
**Ew. Mateusza 24,39 i 42-44; I List do Koryntian 1,7-8; I List do Tesaloniczan 3,13; II List do Tesaloniczan 2,1-3
DODATKOWE WYJAŚNIENIA:
( ! ) Każdy nawrócony - zabawiony człowiek zgodnie z Prawdą Bożą zawartą w kanonie Nowego Testamentu / Nowego Przymierza jest zapieczętowany Duchem Świętym (II Kor.1,21-22) i staje się Świątynią Ducha Świętego (I Kor.3,16), czyli jest: dzieckiem Bożym, ludem Bożym - własnością Boga Izraela. Inne określenia, to:
→ Kościół Boży (ten prawdziwy, duchowy) = ekklesia;
→ Oblubienica („małżonka”) dla Baranka - Chrystusa, który jest dla niej Oblubieńcem / Apokalipsa wg. Jana 19,6-8 oraz 21,2 i 9
( ! ) Określenie lud Boży zgodnie z wykładnią biblijną ma znaczenie szersze, to znaczy w jego skład wchodzą:
● prorocy i mężowie Boży z okresu Starego Testamentu
● kościół (ekklesia) - od wylania Ducha Świętego na wyznawców Chrystusa („Dzień Pięćdziesiątnicy” w NT), co trwa do dzisiaj, aż do momentu pochwycenia kościoła / wierzących z pogan i Żydów
● ludzie z wszystkich narodów nawracający się podczas Wielkiego Ucisku antychrysta
● Izrael, który nawróci się do Chrystusa pod koniec Wielkiego Ucisku antychrysta***
***Nawrócenie „garstki” Izraela do Boga w Chrystusie pod koniec Wielkiego Ucisku / wylania Gniewu Bożego na świat i antychrysta: Apokalipsa [Objawienie] wg. Jana 12,1-18 oraz Księga Zachariasza - rozdziały: 12; 13; 14.
VII. Dwa obrządki. Zgodnie z Nowym Testamentem (Nowym Przymierzem) opartym na nauce o śmierci i zmartwychwstaniu Zbawiciela i Boga - Jezusa Chrystusa ustanowione są tylko dwa rodzaje symbolicznych obrządków: Pamiątka Wieczerzy Pańskiej dla dzieci Bożych w zborach (chleb i wino - symboliczny akt przypominający zbawcze dzieło Chrystusa) oraz chrzest wodny dla nowonarodzonych z Ducha Świętego. Syn Człowieczy tylko jeden jedyny raz złożył Swe święte i bezgrzeszne ciało oraz przelał swą świętą krew na krzyżu Golgoty. Nikt tego świętego i doskonałego Bożego dzieła zbawienia nie może powtarzać i przywoływać ponownie. Nikt na ziemi nie ma takiej mocy, by fizycznie rozdawać ciało i krew Chrystusa !
► Symbole ofiary Pana Jezusa na krzyżu opisane w Ewangeliach:
→ Ciało Chrystusa = chleb jako symbol (prawdopodobnie żydowska maca, którą można łamać, a nie rwać)
→ Krew Chrystusa = wino w kielichu jako symbol (prawdopodobnie wino gronowe)
Ew. wg. Mateusza 26,26-30 Ostatnia Wieczerza / Mat. 26,29 - „Ale mówię wam [Chrystus]: Odtąd nie będę pił z tego owocu winorośli aż do dnia, gdy go będę pił z wami nowy w Królestwie Mego Ojca” Pan Jezus o ponownym pici tego kielicha ze swoimi wiernymi naśladowcami [fragment Słowa Bożego w tłumaczeniu: „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” / UBG]
I List do Koryntian 11,23-34 o godnym spożywaniu symbolicznej Pamiątki Wieczerzy Pańskiej z szacunku do Bożej ofiary za grzechy swego ludu, dla dzieła - aktu zbawienia Chrystusa
► Boże Prawdy wynikające z kanonu Nowego Testamentu odnośnie chrztu wiary / chrztu wodnego (Ew. Marka 16,15-16; Dzieje Ap. 8,26-39; List do Rzymian 6,3-14):
1. Chrzest został ustanowiony przez Pana Jezusa Chrystusa i jest publicznym świadectwem zerwania z grzechem oraz wyznaniem wiary i przyjęcia Chrystusa jako swojego: Boga, Zbawiciela i Pana swego nowego życia w Duchu Bożym.
2. Chrzest nie gładzi grzechu, bo to uczynił za nas Pan Jezus na krzyżu przelewając Swoją krew raz na zawsze. Fizyczne (zewnętrzne) czynności chrztu wodnego nie wpływają na wewnętrzną przemianę duchową. Są one tylko publicznym, dobrowolnym i odpowiedzialnym aktem (świadectwem) wiary przed ludźmi i zobowiązaniem się do pójścia za Chrystusem. Wewnętrzna przemiana umysłu (serca) musi dokonać się wcześniej i być rozumna oraz szczera.
3. Chrzest jest udzielany na podstawie świadomej wiary, że człowiek jest grzeszny i tylko szczere upamiętanie (żal za popełnione grzechy i odwrócenie się od grzesznych uczynków w odmienionym sercu / umyśle) oraz przyjęcie Chrystusa jako Pana i Zbawiciela może go zbawić.
4. Chrzest odbywa się poprzez: zanurzenie w wodzie - co symbolizuje oczyszczenie z grzechów i śmierć starej natury człowieka miłującego świat („śmierć dla świata”) ORAZ wynurzenie z wody - co symbolizuje z kolei nowe narodzenie się do życia duchowego dla Boga Izraela w Jezusie Chrystusie poprzez prowadzenie Ducha Świętego.
→ W wielu biblijnych zborach dla lepszego zrozumienia istoty zarówno chrztu wodnego, jak i przede wszystkim zrozumienia podstaw Ewangelii Chrystusa w kanonie Nowego Testamentu i odpowiedzialnego podjęcia decyzji przez kandydatów i kandydatki do chrztu („katechumenów”) - są organizowane „biblijne spotkania przygotowawcze”. To dobra i uczciwa praktyka ewangeliczna.
( ! ) Kościół Katolicki oraz niektóre protestanckie wyznania, które dokonują tzw. „chrztu niemowląt” sprzeniewierzają się Ewangelii / nakazowi Pana Jezusa i oszukują sumienia tych dorosłych ludzi, którzy byli „ochrzczeni” jako niemowlęta, że są jakoby „pogodzeni z Bogiem” („zbawieni”). To oszustwo. Nikt z dorosłych nie może wziąć odpowiedzialności za ewentualne „nawrócenie” niemowlęcia, w KRK są to rzekomo rodzice biologiczni i tzw. „matka chrzestna” i „ojciec chrzestny”. To również kłamstwo i herezja.
Z koli umierające dzieci - nieświadome swej grzesznej natury są usprawiedliwione przez Boga w ofierze Chrystusa. To ludzie świadomi muszą wyznać swe grzechy i nawrócić się do Boga z pokorą i żalem - ponieważ oskarża ich Słowo Boże, które oni słyszą i rozumieją.
„Wtedy Jezus podszedł i powiedział do nich: Dana mi jest wszelka władza na Niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego; Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja Jestem z wami przez wszystkie dni aż do końca świata. Amen.” Ew. wg. Mateusza 28,18-20 (w tłumaczeniu: „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” / UBG).
Traktat o zakazanej Ewangelii … droga zbawienia
Chwała Bogu Izraela ! Chwała Chrystusowi ! Przyjdź Panie Jezu !
Artur Gorgoń
Dąbrowa Górnicza, 11 sierpnia 2022
