Czym jest i co
oznacza biblijny chrzest wiary ?
W wielu wyznaniach chrześcijańskich
chrzest wiary praktykowany jest głównie w formie pokropienia (polania) wodą
osoby, która do chrztu przystępuje. Powszechnie stosuje się to przede wszystkim,
gdy przynosi się do chrztu niedawno narodzone dzieci, choć zdarza się,
że w ten sam sposób chrzczone są niekiedy osoby dużo starsze. Naucza się
też, że chrzest potrzebny jest do zbawienia, gładzi grzech pierworodny, włącza
do kościoła, sprawia że człowiek rodzi się na nowo z wody i Ducha. Pismo Święte
pokazuje nam jednak coś innego; tak w kwestii formy chrztu jak i znaczenia.
Przyjrzyjmy się bliżej co mówi na ten temat Boże Słowo i jakie jest prawdziwe
znaczenie chrztu.
Co to jest chrzest i przez kogo był ustanowiony ?
Pierwszą rzeczą jaką należy podkreślić
jest to, że chrzest został ustanowiony przez Pana Jezusa Chrystusa w nakazie
wydanym uczniom przed wniebowstąpieniem: „I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście
ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie
zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Ewangelia wg. Marka,
rozdział 16 wiersze 15-16). Wykonywanie chrztu jest więc przykazaniem
skierowanym do uczniów (dzisiaj także i do nas), aby szli w świat i chrzcili
tych, którzy uwierzą w Jezusa Chrystusa.
Druga rzecz: chrzest jest symbolicznym i
publicznym wyznaniem, że ten kto do niego przystępuję, umarł razem
z Chrystusem, został z nim pogrzebany i z nim zmartwychwstał. Apostoł
Paweł napisał: „Czyż
nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego
zostaliśmy ochrzczeni ? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest
w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę
Ojca, tak i my nowe życie prowadzili”
(List do Rzymian 6,3-4) oraz w Liście do Kolosan 2,12: „Wraz z nim zostaliście
pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc
Boga, który Go wzbudził z martwych”.
Chrzest sam w sobie nie gładzi żadnych
grzechów, a jest tylko zewnętrznym świadectwem zerwania z grzechem i uczynieniem
pokuty. Twierdzenie, że wykonywanie chrztu w odniesieniu do dzieci jest
połączone z odpuszczeniem grzechów, szczególnie grzechu pierworodnego jest
pomniejszeniem ofiary Pana Jezusa na Golgocie, który swoją krwią zgładził
wszelkie grzechy pierworodne i nie pierworodne każdego człowieka z osobna.
Czytamy w Ewangelii Jana 1,29: „Nazajutrz ujrzał Jezusa, idącego do niego, i rzekł:
Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” oraz w 1 Liście Jana
1,7: „... i
krew Jezusa Chrystusa, Syna Jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu”.
Kto może być ochrzczony ?
W różnych Kościołach
chrześcijańskich znane są dwa rodzaje chrztu: niemowląt oraz osób, które są
świadome swego pierworodnego grzechu i uwierzyli, że tylko przelana krew
Chrystusa na krzyżu może ich od tego uwolnić, gdy przyjmą Go jako swojego
Zbawiciela. Co nam mówi o tym Biblia ?
Przede wszystkim należy zauważyć,
że nie ma w niej żadnego dowodu, że apostołowie lub inni braci chrzcili
niemowlęta i dzieci, które z racji wieku są nieświadome swych grzechów. W Nowym
Testamencie są za to przykłady ludzi, którzy przystępując do chrztu mieli
pełne zrozumienie i wiarę w Chrystusa Jezusa. Oto kilka przykładów:
Cytowane były już tutaj słowa Pana
Jezusa z Ewangelii Marka 16,16: „Kto uwierzy i ochrzczony zostanie będzie zbawiony”.
Zwróćmy uwagę na kolejność: najpierw wiara, potem chrzest. Czytamy
dalej: „... ale
kto nie uwierzy, będzie potępiony”.
Nie chrzest lecz wiara jest potrzebna do
zbawienia, może bowiem zajść wypadek, kiedy człowiek uwierzy, a nie ma
możliwości przyjęcia chrztu jak np. łotr na krzyżu. Nie mógł się ochrzcić,
a mimo to usłyszał od Pana Jezusa: „Zaprawdę powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju”
(Ew. Łukasza 23,43).
Chrzest eunucha, dostojnika królowej
etiopskiej z Dziejów Apostolskich 8,37-38:
„Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz.
A odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.
I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody,
i ochrzcił go”.
Wierzący w Samarii: „Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który
zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa,
dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty” (Dzieje Ap.
8,12).
Wierzący w Koryncie: „A Kryspus, przełożony
synagogi, uwierzył w Pana wraz z całym swoim domem, także wielu z Koryntian,
którzy słuchali, uwierzyło i przyjmowało chrzest” (Dz. Ap. 18,8).
Wiele też innych przykładów można by przytoczyć
na dowód, że chrzest był udzielany na podstawie świadomej wiary
tego, który był chrzczony. Nie wyczytamy też, że chrzest przyjął jakiś dorosły
niewierzący człowiek. Równie daremnie będziemy szukać w Biblii rodziców chrzestnych
– są oni wymysłem następnych stuleci.
Jaka jest forma udzielania chrztu ?
Najpierw zaznaczmy kto może ochrzcić.
Jezus Chrystus wyraźnie upoważnił do tego uczniów:
„Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię
Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Ewangelia wg. Mateusza 28,19). Chrzcić
może każdy chrześcijanin jako naśladowca i uczeń Jezusa. Nie jest do tego
potrzebne ani ukończenie seminarium, ani święcenia, ani ordynacja. Taka
konieczność wynika tylko z ludzkiej tradycji, a nie z Biblii. Apostoł Piotr
powiedział kiedyś: „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi”
(Dzieje Apostolskie 5,29).
Gdzie należy chrzcić ? Wszędzie tam gdzie jest woda.
„Jan także chrzcił w Ainon blisko Salim,
bo tam było dużo wody, a ludzie przychodzili tam i dawali się
chrzcić” (Ewangelia wg. Jana 3,23).
W cytowanym wcześniej fragmencie o
chrzcie eunucha napisano, że gdy on uwierzył „zeszli obaj Filip i eunuch
do wody”, by chrzest wykonać po czym „wyszli z wody” (Dz.
Ap. 8,38-39).
Biblijny chrzest wiary powinien
być wykonywany przez zanurzenie. Nie ma żadnej wzmianki w Piśmie
Świętym o święconej wodzie lub chrzcielnicy, o żadnym pokrapianiu czy
polewaniu. Jest to kolejny wymysł ludzki. Chrzest powinien też być w miarę
możliwości czynnością publiczną.
Do chrztu nie można też nikogo zmusić lub za kogoś decydować
(jak np. rodzice decydują za swoje małe dzieci). Powinien wynikać z chęci i szczerego
pragnienia.
Podsumowując wszystko, wymieńmy najważniejsze
prawdy wynikające z Biblii odnośnie chrztu
wiary opisane w tym rozważaniu:
1. Chrzest został ustanowiony przez
Jezusa Chrystusa i jest publicznym świadectwem zerwania z grzechem
oraz wyznaniem wiary i przyjęcia Pana Jezusa jako swojego Zbawiciela.
2. Chrzest nie gładzi grzechu,
bo to uczynił za nas Pan Jezus na krzyżu przelewając Swoją krew.
3. Chrzest jest udzielany na podstawie
świadomej wiary, że człowiek jest grzeszny i tylko szczera pokuta oraz przyjęcie
Chrystusa jako Pana i Zbawiciela może go zbawić.
4. Chrzest odbywa się poprzez zanurzenie
w wodzie, co symbolizuje oczyszczenie się z grzechów i ponowne
narodzenie się do życia w Chrystusie. Sama czynność chrztu nie powoduje
wewnętrznej przemiany.
Módlmy się, aby jak najwięcej osób mogło przyjąć Jezusa Chrystusa do serca i dało temu wyraz poprzez chrzest wiary.
Autor: br. Paweł
Sameryt
Zbór Kościoła Wolnych Chrześcijan w
Warszawie
http://www.warszawakwch.pl/czym-jest-i-co-oznacza-biblijny-chrzest-wiary 
Przykład chrztu wodnego (zdjęcie z internetu)
Jak osiągnąć zbawienie i uniknąć potępienia wiecznego w
piekle ?!
Każdy człowiek musi:
1) Upamiętać
się − wyrazić skruchę przed Bogiem za swoje wszystkie świadome i nieświadome
grzechy (świadome wyznać Bogu, jako akt żalu); jest to zmiana sposobu myślenia,
która rozpoczyna się z chwilą nawrócenia do Boga i trwa przez całe życie w
wierze (uświecanie). W efekcie, to zmiana postępowania, by podobać się Bogu
Ojcu w Jezusie Chrystusie przez działanie Ducha Świętego (Dz. Ap. 17,30 i
20,21).
2) Uwierzyć
Ewangelii – świadectwu Boga Ojca o Panu Jezusie Chrystusie oraz o Jego
zastępczej śmierci / Syn Człowieczy poniósł karę za każdego człowieka na Ziemi,
dając wszystkim możliwość zbawienia (ratunku); Sprawiedliwy poniósł karę za
niesprawiedliwych (Rzym.5,6-21; I Jana 5,9-12).
3) Przyjąć
Jezusa Chrystusa – jako osobistego Zbawiciela, Boga i nowego Pana, który
zaczyna panować w naszym życiu poprzez Ducha
Świętego, pozwalając się nam na nowo narodzić (Jan.1,9-14 i 3,1-21).
Nowe narodzenie człowieka (nową naturę) odzwierciedla zgodnie z
Nowym Testamentem właśnie chrzest. Składa się on jakoby z dwóch części, choć
powinien być całością. Pierwsza część to stricte kwestia duchowa, druga to
część formalna („techniczna”):
a)
chrzest w Duchu Świętym: szczere uwierzenie w Chrystusa zgodnie z
Ewangelią zawartą w kanonie Nowego Testamentu (wiara) – wówczas otrzymujemy Ducha Świętego, który prowadzi nas
przez całe nowe życie w Prawdzie Bożej (Jan.14,16-17.26
i 15,26 i 16,7-15; Dz. Ap. 8,35-38);
b) chrzest wiary, czyli
chrzest wodny: publiczne potwierdzenie swojej decyzji, która zapadła w
twoim sercu, jako biblijne nawrócenie do Boga i wyznanie Chrystusa przed
ludźmi, aniołami i całym światem (akt
wyznania wiary) – świadoma i odpowiedzialna decyzja, z nieprzymuszonej woli
(Mat.10,32-33; Łuk.9,26 i 12,8-12).
Poniższy schemat obrazuje nam śmierć i
zmartwychwstanie w Panu Jezusie Chrystusie:
1. Pozostawienie naszego starego życia
za sobą.
2. Uwolnienie się od sądu [Bożego] i
śmierci [wiecznego potępienia w piekle].
3. Otrzymanie Ducha Świętego.
4. Stanie się nowym człowiekiem [nowe
narodzenie w Chrystusie – zmiana mentalności].
5. Zobowiązanie do
posłuszeństwa Bogu.
Jak możemy się na nowo narodzić ? *
Sam Chrystus uczy nas jak możemy się
narodzić na nowo. Trzy rzeczy są ku temu konieczne:
► Rodzimy się na nowo przez wiarę w
Słowo Boże (Jan.3,5).
► Rodzimy się na nowo przez Ducha
Świętego, który zamieszkuje w nas (Jan.3,5).
► Rodzimy się na nowo przez wiarę w
Chrystusa, który zajął nasze miejsce, gdy umierał jako ofiara za nas
(Jan.3,14-16).
„(...) Nowe narodzenie nie polega na
przeżywaniu jakichś odczuć, ale jest to fakt, że zaufaliśmy Chrystusowi (...).
Kiedy możemy narodzić się na nowo
?
Możemy narodzić się na nowo W KAŻDYM
CZASIE. To jest przecież ten moment, w którym zgubiony grzesznik spojrzy na
Chrystusa i przyjmie Go jako swego Pana i Zbawiciela.
Czemu więc nie możesz uczynić tego
TERAZ, TAM GDZIE JESTEŚ ? Nie działaj dalej sam ! ZAUFAJ BOŻEMU SYNOWI, który
uczynił już wszystko dla Ciebie (II Kor.6,1.2; Hebr.4,7)”. *
* Niniejsze fragmenty (skróty) oznaczone
gwiazdką − pochodzą z broszurki pt.: „Czego uczy Biblia” William MacDonald /
Wydawca oryginału: Korespondencyjna Szkoła Biblijna „Emmaus” 1977, 1982 (Emmaus
Bible College 2750 Asbury Road, Dubugne, Iowa 52001 USA); Wydawnictwo Kościoła
Wolnych Chrześcijan „Łaska i Pokój”, wydanie II – poprawione; Warszawa 1985r.
Opracował: Hector Walker
(AG)
https://twitter.com/hectorwalker_ag 