(4)
W części „3” mieliśmy opis Nikodema,
który nie mógł zrozumieć, jak w wieku dorosłym można się „na
nowo narodzić” (trzeba – według Nauczyciela, z którym rozmawiał). Ów
religijny faryzeusz cały czas traktował wypowiedź Pana Jezusa bardzo dosłownie
(literalnie). Nie mógł wówczas uzmysłowić sobie, że chodziło o potrzebę
całkowitej przemiany serca / umysłu. Oczywiście wtedy i dziś ma to związek z
przemianą duchową (całe jestestwo człowieka), a nie tylko intelektualną – rozumową
zmianą poglądów czy zwyczajów i nawyków. Ze swojego doświadczenia mogę
powiedzieć, że to zmiana sposobu patrzenia na świat oraz innego postępowania w
życiu. To inna perspektywa, jest to perspektywa biblijna. Prawda Ewangelii Syna
Człowieczego otwiera „oczy duchowe” – zaczynasz widzieć świat i samego siebie
jako obiekty Gniewu Bożego. Wysiłki światowych systemów religijnych zbudowanych
na ludzkich wyobrażeniach i Twoje własne dążenia nie dadzą Ci nigdy pojednania
z Bogiem, by uniknąć piekła. Tego dowiadujesz się z Biblii, z PRAWDZIWEJ i
PEŁNEJ Ewangelii Chrystusa. Nie ma znaczenia że urodziłeś się w religijnej
rodzinie chrześcijańskiej (np. jak Nikodem w Prawie Mojżeszowym) i uważasz się
za kogoś religijnego, „pobożnego”. Jak mówi Słowo Boże: „Wszyscy bowiem
zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga” (Rzym.3,23). Pomimo, że Bóg uczynił
pierwszych ludzi na Swój obraz i podobieństwo – to z powodu grzechu pierwsi
ludzie, a w konsekwencji cała ludzkość stracili bliskość ze Świętym Bogiem. I
gdyby nie inicjatywa Boga, nikt z ludzi nie miałby najmniejszych szans na
ratunek i przebaczenie grzechów.
Teraz odpowiedzmy sobie na cztery
zasadnicze pytania w interesującym nas temacie:
1) Czym jest dokładnie to nowe narodzenie?
2) Dlaczego należy się na nowo narodzić?
3) Jak dochodzi do nowego narodzenia?
4) Kiedy możemy się na nowo narodzić?
Ad.1) Nowe narodzenie ▬ jest duchową przemianą (nową naturą). Ma
charakter wewnętrzny, jak wspomniałem wcześniej jest to nowe serce (nowy umysł).
To inne postrzeganie siebie i otaczającego nas świata, to perspektywa biblijna
– z punktu widzenia Boga, nie człowieka. Nowe narodzenie dla danego człowieka
jest konsekwencją wcześniejszego WYBRANIA Bożego i ODRODZENIA Bożego w całym
procesie nawrócenia (DWA AKTY należące wyłącznie do samego Boga). Nowe
narodzenie jest także duchowym wzrostem w wierze, na który składają się takie
elementy jak:
a. dalsze
upamiętanie się: porzucanie kolejnych lub powtarzających się grzechów w
naszym życiu; po etapie początkowym upamiętania się, gdy świadomie
rozpoczęliśmy wędrówkę w wierze (moment przełomowy / „punkt zwrotny” – świadoma
zmiana w procesie nawrócenia);
b. uświęcanie
się: dążenie do świętości, wzrost drugiej natury człowieka zbawionego (tej
duchowej, od Boga) – umartwianie w sobie grzechu / starej natury (pierwszej,
sprzed nawrócenia) skłonnej do miłowania świata, do pożądliwości swego ego, do
buntu wobec Boga. To walka z pokusami – oczyszczanie swego serca i wzrost w wierze,
czyli poznawania Osoby Boga i Jego woli (nakazów) dla wybranych, zawartych w
Ewangelii. To uwielbianie Boga zgodnie z Biblią. To nic innego jak wzorowanie
się na Osobie naszego: Mesjasza, Pomazańca Bożego, Syna Bożego, Syna
Człowieczego, Zbawiciela, Jutrzenki zbawienia, Nauczyciela (Rabbi), Pasterza,
Mistrza, Arcykapłana, Baranka Paschalnego, Oblubieńca ekklesi → Boga Jezusa Chrystusa, który jest dla
Swego ludu wybranego: „Królem królów”, „Panem panów”, „Najwyższym Kapłanem”,
„Drzwiami dla owiec”, „Wodą Żywą”, „Chlebem Żywym”, „Kamieniem Żywym”,
„Kamieniem Węgielnym”, „Skałą Zbawienia”, „Twierdzą Zbawienia”, „Krzewem Winnym”,
„Światłością świata”, „Drogą, Prawdą i Życiem” „Alfą i Omegą”, „Amen”. To
pierwszeństwo Boga Trójjedynego w ziemskim życiu, u ludzi będących w łasce
Bożej.
Nowe
narodzenie
więc, jest jakbyśmy powiedzieli kwintesencją całego nawrócenia, a także
świadomą współpracą człowieka z Duchem Świętym (akt zbawienia Bożego – odrodzenia
„z góry”, przy częściowym udziale człowieka w sposób świadomy później). Człowiek
nowonarodzony z Ducha staje się w dalszym procesie nawrócenia, jako
dziecko Boże (wyzwolone spod niewoli grzechu przez Boga) – odpowiedzialny za swą wiarę. Oświecony (pouczony) przez Ducha uczeń
Chrystusa – ma obowiązek bycia posłusznym Bogu / Ewangelii. W przeciwnym razie
Ojciec Niebieski karci swoje dzieci. Jest to Boże prowadzenie i wychowywanie wybranych
(ekklesi) – ludu Bożego / dzieci Bożych, aby były kiedyś gotowe stanąć przed Obliczem
Stwórcy. Jest stopniową i głęboką przemianą duchową (uświęceniem), finalną progresją
w łasce zbawienia (nawrócenia) na chwałę Bożą: II List ap. Pawła do Koryntian 3,16-18.
Ad.2) Narodzenie się na nowo ▬ jest niezbędne w zbawieniu,
ponieważ tylko wówczas możemy przyjąć, zrozumieć Słowo Boże oraz otrzymać od
Stwórcy nową – duchową naturę, wzrastającą w łasce zbawienia przez całe życie
(pielgrzymka wiary / proces nawrócenia). Jest to wejście do Królestwa Bożego
dzięki Bożej interwencji wobec grzesznika (okazaniem mu niezasłużonej łaski).
Bez nowego narodzenia (jak i wcześniejszych aktów Bożych) nie można być
zbawionym, nie można być pogodzony z Bogiem (darowanie wszystkich grzechów) i
nie można wówczas uniknąć piekła. Człowiek pozostaje martwy duchowo i podlega
potępieniu. Czeka go Sąd Boży i piekło (wieczne męki bez ulgi i bez
jakiejkolwiek przychylności ze strony Stwórcy). Każdy człowiek ze swej natury
(tej pierwszej, cielesnej) jest grzeszny, zły i zasługujący tylko na Święty
Gniew Boży. Dopiero Bóg w Swej Wszechmocy przemienia serca tych ludzi, których
wybrał przed założeniem świata i daje im nowe serce, nową naturę (drugą /
duchową) – miłą Stwórcy; a wszystko to przez i dzięki zastępczej ofierze Swego
Syna na krzyżu – Boga Jezusa Chrystusa. W przelanej krwi Chrystusa jest
przebaczenie grzechów tym, których Bóg wybrał i odrodził poprzez
zasiew / nasienie Słowa Bożego (wiarę), doprowadzając ich do nowego narodzenia.
Krótko mówiąc jest to nieutracalna łaska zbawienia dzięki pieczęci Ducha Świętego (Królestwo Boże / Królestwo Niebios*) w
sercach nowonarodzonych dzieci Bożych: II List ap. Pawła do Koryntian 1,21-22.
*Królestwo Boże – to przejaw Bożego panowania, potęgi Jego
Osoby, sam Chrystus jest uosobieniem tego Królestwa (łaski zbawienia / mocy
Bożej): Ew. wg. Mateusza 12,28; 21,43 oraz Ew. wg. Łukasza 17,20-37; 18,16-30;
19,9-27.
Królestwo Niebios – to władza,
która ma wyłącznie Niebiański charakter
w Królestwie Bożym / Boża suwerenność i Boży plan zbawienia pochodzący z
Niebios (nie z tego materialnego świata): Ew. wg. Mateusza 4,16-17; 13,10-52; 18,1-4;
20,1-16 [„Kazanie na Górze” Mat.5,1-12 / „Dobra Nowina teraz ... (1)”]
( ! ) Mat.19,23 / Królestwo Niebios = Mat.19,24
/ Królestwo Boże
Ad.3) Do nowego narodzenia dochodzimy ▬ poprzez dar wiary od Boga („z
góry”); dzięki Duchowi Świętemu, który wprowadza ODRODZONEGO człowieka w Bożą
Prawdę, przekonuje do niej. Duch Chrystusa przekonuje człowieka – uświadamiając
mu jego beznadziejne położenie jako grzesznika (mówi o grzechu na świecie, o sprawiedliwości
Boga, o Sądzie Bożym): Ewangelia wg. Jana 16,7-15. Duch Święty działa
poprzez Słowo Boże (Biblię), porusza nasz umysł / serce, nasze sumienie; abyśmy
uwierzyli Bożemu poselstwu w Ewangelii Chrystusa, które jest kierowane do nas.
To Ewangelia Syna Człowieczego nas zbawia, czyli przemienia nas wewnętrznie –
nowe narodzenie, według Bożej woli i Bożego planu. Człowiek zaczyna wierzyć
Bogu, Jego nieomylnemu Słowu i podąża za Bożą „instrukcją zbawienia”. Głównym
owocem tej wiary w Duchu Świętym jest miłość do Boga okazywana w posłuszeństwie
Jego Słowu / Ewangelii. Prawdziwa wiara (nowe narodzenie) charakteryzuje się
przestrzeganiem Słowa Bożego (to co ono zawiera), a nie wzorowaniu się na
odstępczych (bałwochwalczych) systemach religijnych, które w swej nazwie mają
określenia typu: „chrześcijański” czy „powszechny” („katolicki”). To także
niepoleganie na ludzkich przywódcach, którzy zmieniają Ewangelię Chrystusa, by
dopasować ją do grzesznego świata i ludzkich pożądliwości – sekty („kościoły”)
a’la „biblijne”. Prawdziwa wiara od Boga przejawia się w odrzucaniu w życiu
tego, co oferuje świat jako niby „najlepsze” lub „dobre”, a czego Ewangelia
zabrania! Inaczej jest to oddzielenie dzieci Bożych, od mentalności tego świata
i jego standardów. Dla ludzi z tego
świata, ci którzy narodzili się na nowo zawsze będą, i muszą być – inni.
Wiara wynikająca z PRAWDZIWEJ i PEŁNEJ Ewangelii Chrystusa jest inna niż świat
i inna niż ludzkie systemy religijne.
Ad.4) Możemy na nowo się narodzić ▬ w każdym czasie, w każdym momencie
naszego życia. Wezwanie Ewangelii Pana Jezusa Chrystusa jest
proste i skierowane do każdego człowieka, aby porzucił swe grzechy i nawrócił
się do Boga (oddał Mu swe serce / zaufał Mu). Jednak nie wszyscy to Boże
wezwanie przyjmują. Nie wszyscy na nie odpowiadają. Czemu? Wynika to z
powyższych punktów. Jednak każdy jakieś stanowisko musi zająć wobec Ewangelii
Chrystusa. Słowo Boże może stać się dla jednego człowieka drogą do zbawienia
(ratunkiem), a dla drugiego drogą do potępienia (piekła). My jako ludzie nie
znamy Bożych wyborów i Bożych wyroków, więc nie możemy przekreślać żadnego
człowieka czy decydować po ludzku – kto się nadaje do zbawienia (do nowego
narodzenia), a kto nie. Natomiast PRAWDZIWA i PEŁNA Ewangelia Pana Jezusa
Chrystusa ma być głoszona wszystkim ludziom na świecie. Niektórzy na nią
zareagują, odpowiedzą. Zwiastujący Dobrą Nowinę natomiast mogą tylko obserwować
– owoce wiary w tych ludziach, świadczące o nowym narodzeniu przez Słowo Boże w
Duchu Świętym. Każdy kto słyszy Boże wezwanie dziś do nawrócenia się, a w
konsekwencji do nowego narodzenia – ma bezzwłocznie oddać się Bogu ! To jest
wezwanie – nakaz Ewangelii Chrystusa dla każdego człowieka TERAZ! List do
Hebrajczyków 4,7.
Słowo Boże, które posłużyło za wyjściowy
fragment do powyższych rozważań:
► „1
23.Będąc odrodzeni
nie z nasienia zniszczalnego, ale z niezniszczalnego, przez Słowo Boże, które jest żywe i trwa na wieki. 24.Gdyż wszelkie
ciało jest jak trawa, a wszelka chwała człowieka jak kwiat trawy. Trawa uschła,
a jej kwiat opadł; 25 Lecz Słowo Pana
trwa na wieki. A jest to Słowo,
które zostało wam zwiastowane.
2 1.Odrzucając
więc wszelką złośliwość, wszelki podstęp i obłudę, zazdrość i wszelkie obmowy;
2.Jak nowo
narodzone niemowlęta pragnijcie czystego mleka Słowa Bożego, abyście dzięki niemu rośli;
3.Jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest dobry. 4.Zbliżając się do Niego, do
Kamienia Żywego, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga
wybranego i drogocennego; 5.I wy sami, jak żywe kamienie, jesteście budowani w
duchowy dom, stanowicie święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary,
przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
6.Dlatego mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie Kamień Węgielny, wybrany,
drogocenny, a kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony. 7.Dla was więc,
którzy wierzycie, jest On cenny, dla nieposłusznych zaś Ten Kamień, który odrzucili
budujący, stał się Kamieniem Węgielnym*; 8.Kamieniem Potknięcia i
Skałą Zgorszenia dla tych, którzy nie wierząc, potykają się o Słowo,
na co też są przeznaczeni.
9.Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim
kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty Tego,
który was powołał z ciemności do
swej cudownej światłości; 10.Wy, którzy kiedyś nie byliście ludem, teraz
jesteście ludem Bożym, wy, którzy kiedyś nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz
miłosierdzia dostąpiliście.”
[I List ap. Piotra 1,23-2,10 / w
tłumaczeniu „Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej” / UBG]
Wezwanie Ewangelii Bożej do Ciebie
TERAZ !
► „Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę,
zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Mój Ojciec daje
wam prawdziwy Chleb z Nieba. Chlebem Boga bowiem jest Ten, który zstępuje z
nieba i daje światu życie. Wtedy powiedzieli do Niego: Panie, dawaj nam zawsze
tego chleba. I odpowiedział im Jezus: Ja Jestem Chlebem Życia. Kto
przychodzi do Mnie, nie będzie głodny, a kto wierzy we Mnie, nigdy nie będzie
odczuwał pragnienia. Ale wam powiedziałem: Chociaż widzieliście Mnie, nie
wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, przyjdzie do Mnie, a tego, który
przyjdzie do Mnie, nie wyrzucę precz. Zstąpiłem bowiem z nieba nie po to, żeby
czynić Swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. A to jest wola Ojca,
który Mnie posłał, abym nie stracił nic z tego wszystkiego, co Mi dał, ale abym
to wskrzesił w dniu ostatecznym. I to jest wola Tego, który Mnie posłał, aby
każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w
dniu ostatecznym.” Ewangelia wg.
Jana 6,32-40 (UBG)
► „A wyprowadziwszy ich z więzienia, powiedział:
Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony? A oni odpowiedzieli: Uwierz
w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom. I głosili Słowo
Pańskie jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich
ze sobą, obmył ich rany i natychmiast się ochrzcił, on i wszyscy jego
domownicy. Wprowadził ich do swego domu, zastawił przed nimi stół i weselił
się, uwierzywszy Bogu z całym swoim domem.” Dzieje
Apostolskie 16,30-34 (UBG)
► „Lecz Chrystus jako Syn panuje nad Swoim
domem. Jego domem my jesteśmy, jeśli tylko ufność i chwalebną nadzieję aż do
końca niewzruszenie zachowamy. Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dzisiaj, jeśli
usłyszycie Jego głos; Nie zatwardzajcie waszych serc jak podczas
rozdrażnienia, w dniu próby na pustyni; Gdzie Mnie wystawiali na próbę wasi
ojcowie i doświadczali, i oglądali Moje dzieła przez czterdzieści lat.” List do Hebrajczyków 3,6-9 (UBG)
( ! ) Niestety, nie każda „wiara” powołująca
się na Ewangelię Chrystusa jest w rzeczywistości wiarą od Boga. Wielkim
zwiedzeniem i oszustwem w wierze są systemy religijne zaliczane do tzw.
oficjalnego „chrześcijaństwa”. Dlaczego? Ponieważ systemy te odchodzą od kanonu
Nowego Testamentu (Nowego Przymierza) i wprowadzają ludzkie nauki / herezje
(np. zbawienie z uczynków, różne sakramenty); bałwochwalstwo religijne –
pogańskie kulty i zwyczaje („święte obrazy i figury”, modlitwy do „patronów” i
za zmarłych); tradycje narodowe (ludowe) mające charakter pogaństwa i okultyzmu
oraz ludzkie rządy dusz sprawowane przez religijnych przywódców (kapłanów) dla
zysku materialnego i władzy. Jak połapać się w tym religijny chaosie od wieków
i pokoleń? Gdzie jest Prawda Ewangelii Chrystusa? Prawda Boża jest tylko w Słowie Bożym, z którego wynika prawdziwa wiara
w Boga. Więc ...?
Czytaj Nowy Testament i módl się
własnymi słowami do Chrystusa – Zbawiciela i Boga o dar wiary, która może
odrodzić Cię „z góry” (odmienić serce). Abyś mógł z łaski Boga na nowo się
narodzić do Królestwa Bożego – to jest ten SKARB (łaska zbawienia), o którym
była mowa w częściach poprzednich cyklu. Wyznaj Bogu wszystkie swoje świadome
grzechy i szczerze żałuj za nie oraz porzuć je. Proś Pana Jezusa o siłę do tego
(o moc Ducha Świętego). Porównuj co mówi Biblia (kanon: 66 Ksiąg / 39-ST i
27-NT), z tym co czynią systemy religijne; zobaczysz jak odstają od Ewangelii
Chrystusa, na którą się fałszywie powołują od wieków. Pamiętaj – wiara, to zaufanie Bogu, Jego zbawczemu Słowu, a wiara z kolei
rodzi nadzieję pokładaną tylko w krzyżu Chrystusa i w Jego przelanej krwi za Ciebie,
abyś był zbawiony.
Dobra Nowina wzywa Cię TERAZ! Poznaj
PRAWDZIWĄ i PEŁNĄ Ewangelię Chrystusa!
[Przeczytaj uważnie wszystkie cztery
części cyklu: „Dobra Nowina teraz ...”]
Chwała Chrystusowi!
Artur Gorgoń / DG 23.08.2020
cdn. ... 